Ertaman ishga ketayotib bir do’stim bilan telefonda suhbatlashdim. U suhbat davomida omonatni aytib qo’yishi kerakligini aytdi.

Uni bir jiyani bor, tibbiyot Institutida o’qigan qiz. O’z kursdoshiga turmushga chiqqan. Ikkisi shifokorlik diplomini olganiga 1 yil bo’ldi shekilli.

Bundan tahminan 1 yilcha avval tog’asi orqali haligi qiz men bilan bog’langan edi. Turmush o’rtog’i bilan ingliz tili o’rganishayotgani haqida, lekin kelajak bir oz mavhum ekanligi haqida aytgan edi. Nima qilsak bo’ladi deb so’ragan edi. Keyin turmush o’rtog’i bilan ham telegramda yozishdim. Atigi bir marta. Qisqa. Ko’p savollar ham bermadi.

Unga ayni vaqtda eng optimal yo’l tutish bu nemis tilini o’rganishi va Germaniyada litsenziya olishga harakat qilishi mumkinligini aytgan edim. Rahmat aytdi, qayta bog’lanmadi. Meni yodimdan chiqdi.

Bugun tog’asi haligi er-xotin Germaniyaga ishga kirgani, viza olishgani va Ramazon ikkinchi haftasida Germaniyadagi R bilan boshlanadigan qaysidir shaharga ketishayotganini aytdi.

Endi bu yigit va qizni kelajagi tubdan o’zgaradi, avlodlari esa ular oilasiyu qarindoshlarida hech qachon bo’lmagan sharoitlarga ega bo’ladi.

Diqqat qilgan, intizom bilan harakat qiladigan maqsadli insonlar ko’paysin.

Bek Olimjon